Geografia Bahrajnu

Bahrajn – niewielkie państwo wyspiarskie leżące na Bliskim Wschodzie. Ten niewielki obszar w VII w. n.e. znalazł się pod wpływami islamu i po dziś dzień jest krajem gdzie islam jest religią państwową. Bahrajn uzyskał niepodległość w 1971 roku, obecnie zalicza się do najbogatszych państw świata.Powierzchnia, położenie i granicePowierzchnia – 695 km², porównywalna z powierzchnią dużego polskiego powiatu.Położenie – kraj leży w Azji Południowo-Zachodniej na Bliskim Wschodzie, na obszarze wód Zatoki Perskiej. Państwo to leży pomiędzy Arabią Saudyjską, a Półwyspem Katar.Skrajne punkty – północny 26°19'N, południowy 25°48'N, zachodni 50°22'E, wschodni 50°43'E. Główna wyspa mierzy 45 km długości i 16 km szerokości.Bahrajn poprzez wody terytorialne graniczy od zachodu z Arabią Saudyjską, a od wschodu z Katarem.Linia brzegowa – 161 kmUkształtowanie terenu i glebyWyspy wchodzące w skład Bahrajnu stanowią wyniesioną powyżej poziomu morza część podmorskiego grzbietu. Kraj składa się z 35 wysp, które są otoczone rafami koralowymi. Poza główną wyspą, do ważniejszych zaliczają się: Muharrak leżąca na północny wschód od głównego Bahrajnu, Sitra leżąca na wschód od wyspy Bahrajn. Obie te wyspy leżą w odległości kilkuset metrów od wyspy Bahrajn. Trzecią ważniejszą wyspą jest Umm an-Nasan leżąca kilka kilometrów na zachód od głównej wyspy, Umm an-Nasan ma połączenie drogowe (grobla i most) z Bahrajnem jak i Arabią Saudyjską.